Iedereen is een toekomstdenker, maar hoe doe je dat nu precies? Met Tessa Cramer.
Aangezien de wereld continue verandert, is dat geen overbodige luxe. We verwachten bijvoorbeeld van scholieren dat ze nu al een keuze maken voor een baan in de toekomst. En we gaan online verschillende relaties met elkaar aan zonder te weten wat dit in de toekomst betekent.
(Klik op de begrippen voor een toelichting)
Bij een verandering voor morgen gaat het vaak over één concreet onderdeel van je eigen leven. Kwam dit snel bij je op? En was het toevallig iets om je leven wat makkelijker of mooier te maken?
Wanneer we verder de toekomst in kijken, denken we meer in mogelijkheden. Vaak is de hoop dan niet alleen gericht op jezelf maar ook op je omgeving. Herken je dit?
Een manier om de toekomst te verkennen wordt ook wel 'mentaal tijdreizen' genoemd. Je probeert je een gebeurtenis voor te stellen en traint jezelf dan door alle verschillende scenario's die kunnen optreden in je hoofd door te nemen. Net als bij het neerzetten van die grote partytent, weet je nog?
Stel je hoort op de radio dat het morgen hard gaat waaien. Wat zie jij dan voor je? Zie jij je schutting omgaan, of zie je jezelf kitesurfen op de golven? Doordat je de mentale tijdreis al hebt gemaakt, kan je van tevoren bedenken om je schutting alvast te verstevigen, of je kitesurfspullen klaar te leggen.
Bij dagdromen willen er nog weleens wonderen gebeuren, of misschien heb je in jouw dagdromen wel superkrachten.
Tijdens een mentale tijdreis blijven de natuurwetten gewoon van kracht. Juist doordat je realistisch blijft, kan je de gevolgen van nieuwe situaties of veranderingen beter inschatten.
Bij vrijwel elke crisis, en bij elke doorbraak, hoor je hetzelfde refrein: “Onvoorstelbaar!” of “Niemand had dit zien aankomen.” In werkelijkheid zijn er altijd wel signalen dat er iets aankomt. Door allerlei kleine barstjes in het heden laat de toekomst zich al een beetje zien.
Als je vandaag start met werken aan je persoonlijke toekomst, ben je ook bezig om onze gezamenlijke toekomst te veranderen. En door het gesprek aan te gaan over wat er in onze gezamenlijke toekomstscenario’s zou kunnen gebeuren, kan je ook je persoonlijke toekomst beter vormgeven.
In dit hoofdstuk kwam het volgende aan bod: